Anderhalve maand later..

Het is alweer bijna anderhalve maand geleden dat ik mijn laatste reisverslag heb geschreven en er is veel gebeurd. Ik zal proberen om een zo kort en bondig mogelijke beschrijving te geven, voor zover dat mogelijk is (you know me).

Het laatste nieuws was dus dat ik bij de familie Cabrera was in Progreso en dat we aan het oefenen waren voor de dans. Dat weekend zou de uitvoering zijn. Op vrijdag heb ik samen met Magaly (moeder) en haar zus Arroz con Pollo gemaakt terwijl alle kinderen aan het voetballen waren in de straat. Meer dan voetballen is er helaas niet meer gebeurd dat weekend, want de stroom viel uit waardoor het hele feest niet kon doorgaan. Ik heb Annibal (vader) geholpen met cacao planten en waterleidingen aanleggen op de finca's.

Die maandag ging ik naar een andere familie - de familie Ramirez - maar we hadden afgesproken dat ik dat komende weekend weer terug zou gaan naar de Cabrera's voor de 'herkansing' van het feest.

De familie Ramirez woonde wat meer in het centrum van El Guabo. Hele aardige mensen met een zoon en twee dochters, waarvan er één het syndroom van Down heeft. Vanaf het begin was duidelijk dat zij heel gelovig zijn (Jehova). Ze hebben me meegenomen naar hun kerk. Iedereen stond, er was een live band en iedereen zong en klapte mee met de muziek. Er was niet echt een dominee, maar de man die aan het spreken was riep op een gegeven moment om dat er een Nederlands meisje in de zaal zat en zei m'n naam. Ik probeerde net te doen of ik het niet begreep maar moest uiteindelijk opstaan en naar iedereen zwaaien, heel gênant. Na de dienst wilde iedereen met me op de foto, maar heb niemand echt gesproken.

Twee dagen later kwamen zo'n 25 mensen van de kerk naar het huis van de familie. Ze zongen en baden en bespraken de bijbel. Het ging voor mij allemaal wat te snel. Aan het einde van de bijeenkomt kondigde Vicente (vader) aan dat hij met iedereen voor me wilde bidden omdat ik zo'n grote reis maak. Ik moest in het midden gaan staan en iedereen stond om me heen met hun handen richting mij en de palmen omhoog, sommigen raakten me aan. Vervolgens begonnen ze allemaal heel snel te mompelen met hun ogen dicht. Geen idee hoe lang het duurde. Dat was best wel bizar.

Vicente werkt op het kantoor van Asoguabo dus ik kon hem niet echt helpen met zijn werk. In plaats daarvan ben ik met verschillende technici van het bedrijf meegegaan om de finca's te bezoeken om te zien of alles goed gaat en of er vooruitgang wordt geboekt. Ondertussen hebben ze me veel uitgelegd. Ben ook een dag meegegaan op een zakenbezoek van een Nederlandse man die werkt voor het Zwitserse bedrijf Bio Suisse.

Zoals afgesproken ben ik dat weekend dus weer naar de Cabrera's gegaan. Het feest in de straat was geweldig. Toen ik een kwartier vóór de dans zei dat ik alcohol nodig had tegen de zenuwen rende Annibal naar het huis en trok een fles whisky open haha. Het dansen ging gelukkig goed en was super leuk om te doen. Kan filmpjes helaas niet openen op de pc maar dat komt goed. Na alle opvoeringen werd er meer gedanst. De eerste die mij ten dans vroeg was een man van ergens diep in de 70, waar iedereen erg om moest lachen.

Toen we de volgende dag brak wakker werden was het feest nog in volle gang. De muziek stond nog aan en er lagen een aantal dronkelappen langs de weg. Wij gingen naar de watervallen.

De dag daarna ben ik naar de familie Sanchez gegaan, met twee dochters en een zoon. De oudste dochter (Kelly) zorgt overdag voor het hele huishouden en alle maaltijden en gaat 's avonds naar de universiteit. Ze studeert engineering. Toen ze vroeg wat ik van het Ecuadoriaanse eten vond en ik antwoordde dat ik Arroz con Pollo lekker vond zei ze dat we dat die middag gingen maken bij haar oma. Ik was enthousiast, maar schrok een beetje toen ze in de tuin een kip gingen kiezen om te slachten.

Elke avond hadden ze speciale bijeenkomsten met familie en buren om de geboorte van het kindje Jezus te herdenken, ook al was het nog lang voor kerst. De dag dat ik wegging waren de mannen een varken aan het slachten voor het feest die avond - om de periode van de bijeenkomsten af te sluiten. Het feest heb ik dus moeten missen maar dat varken heb ik wel gezien...

Wilson (vader) heeft ook zijn eigen finca's dus ik ben met hem meegegaan om cacao planten te wieken, bescherming op de bananen te plaatsen, en bananenbomen te verplaatsen.

Een van die dagen was er een bezoek van Fransen en Japanners aan het cacao bedrijf waar de vader van Annibal Cabrera voor werkt. Ik was ook uitgenodigd. Aan het begin is er een groepsfoto gemaakt en ik moest er ook op. De volgende dag stond er een heel verhaal in de krant met die groepsfoto erbij dus ik sta in de Ecuadoriaanse krant!!! Ben alleen zo wit dat je me bijna niet ziet maar dat maakt niet uit, ik ben beroemd!!

De laatste nacht heb ik bij Vanessa geslapen - dat meisje van Asoguabo dat heel veel voor mij had georganiseerd. We zijn met haar vrienden uitgegaan in Machala, wat een goede afsluiter was. De volgende dag heb ik de nachtbus van Machala naar Quito genomen, waar de groepsreis van Quito tot La Paz begon.

Groepsreis was een hele andere manier van reizen. Veel toeristischer, maar veel makkelijker. Alles is georganiseerd en je hoeft geen moeite te doen om mensen te ontmoeten. Het was een groep met alleen Australianen behalve ik een een Canadese man. Vanaf Lima sloten er twee Engelse meisjes aan. Het klikte gelukkig heel goed en aan het einde waren we 1 grote vriendengroep. In 35 dagen hebben we super veel gezien en gefeest. De foto's komen snel.

Ik en een paar anderen stopten in La Paz, maar de meesten gaan nog door. Ik ben een paar dagen in La Paz gebleven met twee Australische meisjes van de tour (Hayley en Jessica). We sliepen in een fantastisch hostel met de ziekste feesten. Vervolgens hebben we de Salt Flats gedaan en is Jessica haar vriend gaan ophalen die naar Chili is gekomen. Ik heb samen met hayley de Atacama Desert gedaan en gister zijn ook wij opgesplitst.

Nu ben ik dus alleen. Heb gister vanaf San Pedro de bus genomen naar Iquique. Is een relaxte stad aan het strand, dus wel lekker om even bij te komen. Het enige is dat ik 1 van de 3 mensen ben in het hostel, dus een beetje ongezellig is het wel. Overmorgen ga ik naar Santiago en de 25e vlieg ik naar Paaseiland.

Dat was mijn 'korte' update, zijn er nog vragen? ;)